Visitas

martes, 7 de junio de 2011

Dos y dos son cuatro...

cuatro y dos son seis, seis y dos son ocho y ocho dieciseis! 

Semella que hoxe é o teu día roxón, un día cheo de felicitacións, de agasallos, de bicos, apertas, tiróns de orellas e todas esas cousas que sufriches e aínida che quedan por sufrir.
Xa son 16 fera, pero espero que aínda que aumentaches unha cifra máis ao marcador, sigas sendo o de sempre, que estés sempre ao meu carón, nos bos e non tan bos momentos, nesas tardes de fotos, de peneda, de bru, de desvirgator, iso si, sempre sorrindo!
Grazas por ser como eres, non cambies xamais, grazas por poder dicir coa cabeza ben alta "Braiz Vázquez é meu amigo"
Moitísimas felicidades corazón, nunca nunca nunca te marches ;)



No hay comentarios:

Publicar un comentario