Dame un 1 e un 6

Caeches, levantácheste.
Caín, levanteime.

Temos caído moreas de veces e ten por seguro que nos quedan por caer outras tantas, pero sempre nos erguimos e cada vez que o fixemos foi con máis forza. Porque cando o ves todo escuro e xa non podes máis, aí e cando aparecen dúas mans que se unen as túas, e as catro xuntas poden con todo o que se lles poña por diante.
Nestes dezaseis houbo tempestades, tormentas ou ata diluvios, pero como dí unha rapariga que eu ben sei "nunca choveu que non escampara" e así é, despois de unha mala racha sempre ven outra que non é tan mala, ou con sorte, ás veces ata pode ser boa. Supoño que a vida se compón diso, de bos e malos momentos, pero o que realmente importa e que ti formas parte de cada un deles. Para rir, para chorar, para aprender, para escarmentar, ao fin e ao cabo, para caer, erguerse, insistir e aprender.

Isto non comezou hai moito, pero o final vexo moi moi moi lonxe. Grazas Elisa.

E felices 16. (eres un chocho)